Straty Rosjan na wojnie na Ukrainie

Straty Sił Zbrojnych Rosji na stan 15.05.2024 roku według Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Ukrainy, 15.05.2024 r.

STRATY ROSJAN NA WOJNIE NA UKRAINIE. 15 maja 2024 roku. W ciągu 812 dni pełnoskalowej wojny na Ukrainie (w nomenklaturze rosyjskiej specjalnej operacji wojskowej) Siły Zbrojne Rosji straciły łącznie 486 940 żołnierzy rosyjskich. W ciągu ostatnich 24 godzin Siły Zbrojne Rosji straciły 1510 żołnierzy rosyjskich, 11 czołgów, 48 transporterów opancerzonych, 23 systemy artyleryjskie, 30 bezzałogowych statków powietrznych (w tym Shahed-136 czyli dron bojowy produkcji irańskiej) i 2 pociski manewrujące.

Źródło: Defence of Ukraine / Twitter.

Siły rosyjskie twierdzą, że zdobyły wieś Robotyne w obwodzie zaporoskim

Siły rosyjskie twierdzą, że zdobyły wieś Robotyne w obwodzie zaporoskim, 15.05.2024 r.

SIŁY ROSYJSKIE TWIERDZĄ, ŻE ZDOBYŁY WIEŚ ROBOTYNE W OBWODZIE ZAPOROSKIM. 15 maja 2024 roku. 

Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej poinformowało dziś (tj. 15.05.2024 r.), że siły rosyjskie zdobyły całą wieś Robotyne w obwodzie zaporoskim.

Źródło: OSINTdefender / Twitter.

Sytuacja militarna w obwodzie charkowskim na kierunku Charków. Ofensywa sił rosyjskich w obwodzie charkowskim. Kierunek (odcinek) Charków

Ofensywa sił rosyjskich w obwodzie charkowskim. Kierunek (odcinek) Charków, 15.05.2024 r.

SYTUACJA MILITARNA W OBWODZIE CHARKOWSKIM NA KIERUNKU CHARKÓW. OFENSYWA SIŁ ROSYJSKICH W OBWODZIE CHARKOWSKIM. KIERUNEK (ODCINEK) CHARKÓW. 15 maja 2024 roku. 

Siły rosyjskie wkroczyły do Hłyboke w obwodzie charkowskim (w rejonie Łypcy), a także posunęły się na południe od Olinykowe w obwodzie charkowskim. Osada Hłyboke, biorąc pod uwagę jej wielkość, jest obecnie okupowana przez siły rosyjskie.

Źródło: Spatial Grounds / Twitter.

Mgławica Koński Łeb

Mgławica Koński Łeb (z ang. The Horsehead Nebula) (znana również jako Barnard 33)

Mgławica Koński Łeb (z ang. The Horsehead Nebula) (znana również jako Barnard 33 wewnątrz IC 434) – ciemna mgławica znajdująca się w konstelacji Oriona. Odkryła ją w 1888 roku Williamina Fleming na płytach fotograficznych wykonanych w Harvard College Observatory.

Mgławica jest położona zaraz poniżej gwiazdy Alnitak, najbardziej wysuniętej na wschód gwiazdy Pasa Oriona i jest częścią znacznie większego Zespołu Obłoków Molekularnych Oriona. Leży w przybliżeniu 1500 lat świetlnych od Ziemi i ma średnicę około 3,5 roku świetlnego.

Czerwony blask pochodzi od gazu wodorowego położonego głównie za Mgławicą Koński Łeb, zjonizowanego przez pobliską gwiazdę sigma Orionis. Mgławicę tę rozjaśnia znajdująca się za nią mgławica emisyjna IC 434. Ciemność mgławicy Koński Łeb jest spowodowana głównie przez gęstą warstwę pyłu, chociaż dolna część szyi Końskiego Łba rzuca cień na lewo. Strumienie gazu opuszczającego mgławicę są skierowywane przez silne pole magnetyczne. Jasne punkty przy podstawie mgławicy Koński Łeb to młode gwiazdy w procesie formowania.

Źródło: Polska Wikipedia.

Źrodło zdjęcia: astrobackyard / Instagram.

Straty Rosjan na wojnie na Ukrainie

Straty Sił Zbrojnych Rosji na stan 14.05.2024 roku według Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Ukrainy, 14.05.2024 r.

STRATY ROSJAN NA WOJNIE NA UKRAINIE. 14 maja 2024 roku. W ciągu 811 dni pełnoskalowej wojny na Ukrainie (w nomenklaturze rosyjskiej specjalnej operacji wojskowej) Siły Zbrojne Rosji straciły łącznie 485 430 żołnierzy rosyjskich. W ciągu ostatnich 24 godzin Siły Zbrojne Rosji straciły 1400 żołnierzy rosyjskich, 11 czołgów, 43 transportery opancerzone, 28 systemów artyleryjskich, 1 system obrony przeciwlotniczej, 49 bezzałogowych statków powietrznych (w tym Shahed-136 czyli dron bojowy produkcji irańskiej) i 1 smaolot bojowy.

Źródło: Defence of Ukraine / Twitter.

Sytuacja militarna w obwodzie charkowskim i obwodzie donieckim. Ofensywa sił rosyjskich w obwodzie charkowskim. Kierunek (odcinek) Charków

Ofensywa sił rosyjskich w obwodzie charkowskim. Kierunek (odcinek) Charków, 14.05.2024 r.

SYTUACJA MILITARNA W OBWODZIE CHARKOWSKIM I OBWODZIE DONIECKIM. OFENSYWA SIŁ ROSYJSKICH W OBWODZIE CHARKOWSKIM. KIERUNEK (ODCINEK) CHARKÓW. 14 maja 2024 roku. 

Siły rosyjskie dokonały przełomu w Wołczańsku w obwodzie charkowskim i obecnie kontrolują północną część tego miasta. Rosjanie czynią również postępy na osi Łypcy, gdzie udało im się zabezpieczyć strategicznie ważne wzgórza przed tą miejscowością. Rosjanie odnieśli również sukces w Czasiw Jarze w obwodzie donieckim, gdzie udało im się zająć wzgórza na północ od dzielnicy "Kanał". W tej samej dzielnicy Rosjanie zabezpieczyli pierwszy blok po ofensywie lądowej. Trwają ciężkie walki rosyjsko-ukraińskie również w Kliszczijiwce w obwodzie donieckim w rejonie Bachmutu, natomiast materiał wideo pokazuje, że oddziały Sił Zbrojnych Rosji dotarły już do centrum Kliszczijiwki. W rejonie Awdijiwki w obwodzie donieckim, siły rosyjskie zdobyły wieś Humanske, a wojska rosyjskie zbliżają się do Jasnobrodiwki w obwodzie donieckim.

Źródło: Military Summary DE / YouTube.

Ofensywa sił rosyjskich w obwodzie donieckim. Kierunek (odcinek) Bachmut-Czasiw Jar, 14.05.2024 r.

Sytuacja militarna w obwodzie charkowskim na kierunku Charków. Ofensywa sił rosyjskich w obwodzie charkowskim. Kierunek (odcinek) Charków

Ofensywa sił rosyjskich w obwodzie charkowskim. Kierunek (odcinek) Charków, 14.05.2024 r.

SYTUACJA MILITARNA W OBWODZIE CHARKOWSKIM NA KIERUNKU CHARKÓW. OFENSYWA SIŁ ROSYJSKICH W OBWODZIE CHARKOWSKIM. KIERUNEK (ODCINEK) CHARKÓW. 14 maja 2024 roku. 

Czwarta doba ograniczonych rosyjskich działań ofensywnych w obwodzie Charkowskim.

Obecnie rosyjskie ataki skupiają się wokół dwóch głównych osi natarcia, z których jedna skierowana jest w kierunku wsi Łypcy a celem drugiej jest miasto Wołczańsk w obwodzie charkowskim. Po kilku dniach widać wyraźnie że to nie jest klasyczna ofensywa z założeniem szybkiego przełamania. Rosjanie stosują tutaj zupełnie inną taktykę niż na pozostałych kierunkach ograniczając użycie pojazdów opancerzonych nie używając ich we frontalnych atakach. Walkę prowadzą różnej wielkości grupy bojowe złożone głównie z piechoty wspartej logistycznie lekkimi pojazdami. Brak komponentu zmechanizowanego w dużym stopniu rekompensuje bardzo intensywne wsparcie w obszarze artyleryjskim i lotniczym. Jednocześnie z dość wysoką wydajnością działa rosyjski kompleks rozpoznawczo-uderzeniowy, który "wyłuskuje" ukraińską artylerię samobieżną, systemy OPL i innego typu istotne cele na bezpośrednim zapleczu. Dużą rolę w tym procesie odgrywa masowe użycie Lancetów (zapowiada się kolejny rekord ilościowy). W kwestii działań prowadzonych na ziemi wyraźnie widać również że Rosjanom się nie spieszy, a siły użyte w tej operacji póki co nie są zbyt duże. Najprawdopodobniej mówimy tutaj o liczbie 15-20 tysięcy, chociaż niektóre źródła twierdzą że nacierające siły to nie więcej niż ekwiwalent 10 batalionów / bgb. Jest to wystarczająca liczba by powoli posuwać się naprzód i zmuszać Ukraińców do wykonywania ruchów sprzętem oraz relokacji rezerw (jednostki z innych sektorów), gdyż w rejonach dyslokacji przy granicy Rosjanie dysponują drugim rzutem który może w każdej chwili zostać wprowadzony do walki. Cześć sił na pewno zostanie wprowadzona w momencie odniesienia pierwszego taktycznego sukcesu jakim będzie zajęcie Wołczańska, w którym toczą się już walki i który Rosjanie jednocześnie starają się oskrzydlić. Ogólne założenia tej pełzającej ofensywy to stworzenie kolejnego punktu który zmusi Ukraińców do zużywania rezerw ludzkich i materiałowych (m. in. pochodzących z najnowszych pakietów pomocy) dzięki czemu utrudnione będzie skupienie wysiłku obronnego w rejonie Donbasu. Jednocześnie należy spodziewać się iż w podobnym celu zostanie "odpalony" kolejny kierunek, to znaczy nastąpi skokowe wzmożenie aktywności na którymś z obecnych kierunków (Kupiańsk, Zaporoże) lub też zostanie rozwinięty kolejny kierunek w obwodzie Sumskim. Tego typu działania i odpowiednie zarządzanie ryzykiem jest kwestią wyjątkowo trudną (i będzie coraz trudniejszą) dla SZU głównie z powodu coraz większych braków w zasobie jednostek prezentujących wysoką wartość bojową i będących w stanie prowadzić uporczywą obronę. I o to chodzi Rosjanom by wymusić na przeciwniku podejmowanie ruchów pod narastającą presją. Nawiązując do kwestii "jakości zolnierza" to zaczynają być wyraźnie widoczne różnice w porównaniu do jednostek zaprawionych w boju. W ciągu 4 dób działań ofensywnych Rosjanie wzięli do niewoli przynajmniej 60 Ukraińców z różnych jednostek (formacje Straży Granicznej, Kraken, kadrowe brygady SZU) co jest bardzo dużą liczbą w odniesieniu do skali zaangażowania i okresu czasu. Trzeba jasno wspomnieć że jest to prosta konsekwencja faktu iż ochotnicy skończyli się już dawno, a morale obecnie zmobilizowanych nie jest najwyższe (co nie powinno dziwić jeśli mowa o osobach skierowanych do walki mniej lub bardziej wbrew własnej woli). Kolejnym nieprzyjemnym faktem jest kwestia fortyfikacji o których zapewniał prezydent Zełenski w ubiegłym roku. Okazało się bowiem iż mimo zapasu czasowego obwód Charkowski nie został należycie przygotowany do obrony na kierunku samego Charkowa. W miarę solidne i zachowujące ciągłość linie obronne powstały w północno-wschodniej części Charkowszczyzny, natomiast na obecnych osiach ataku stworzono pojedyncze punkty oporu nie tworzące systemu fortyfikacyjnego. Sytuację częściowo potwierdzają zdjęcia lotnicze dziesiątek "zębów smoka" które zostały rozładowane i pozostawione przy drogach gdzie leżą od zeszłego roku.

Źródło: Kruku / Twitter.

Ofensywa sił rosyjskich w obwodzie charkowskim. Kierunek (odcinek) Charków, 14.05.2024 r.

Atak rakietowy sił rosyjskich na Charków w obwodzie charkowskim

Atak rakietowy Rosjan na Charków w obwodzie charkowskim, 14.05.2024 r.

ATAK RAKIETOWY SIŁ ROSYJSKICH NA CHARKÓW W OBWODZIE CHARKOWSKIM. 14 maja 2024 roku. 

Kolejny atak rakietowy Rosjan na Charków. Liczba osób rannych w wyniku rosyjskich uderzeń rakietowych na centrum Charkowa wzrosła do 17.

Źródło: NOELREPORTS / Twitter.

Spotkanie z ukraińskim weteranem Dywizji Waffen-SS Galizien (24.03.2022)

Żołnierze Waffen-SS Galizien

24 marca 2022 r. poznałem w Sanoku wówczas 97-letniego ukraińskiego weterana, który podczas II Wojny Światowej służył w Dywizji Waffen-SS Galizien. Niniejszy weteran z Ukrainy opowiedział mi w skrócie historię swojego szlaku bojowego począwszy od szkolenia wojskowego pod Dębicą w poligonie Heidelager, gdzie spotkał innych żołnierzy Waffen-SS. Jego jednostka macierzysta SS mieściła się w okupowanym przez Niemców Lwowie, natomiast punkt werbunkowy znajdował się w Sanoku (tj. moje rodzinne miasto) i brał udział tamże w defiladzie ochotników do SS Galizien. Później brał udział w bitwie o Brody (lipiec 1944 r.) na froncie wschodnim i z jego oddziału na 1000 osób przeżyło łącznie 25 żołnierzy (w tym jego osoba). Reszta żołnierzy zginęła lub trafiła do niewoli sowieckiej. Jego dowódca, który był oficerem armii niemieckiej powiedział podczas wspomnianej bitwy o Brody, że wydaję zgodę na wycofanie z pozycji obronnych pomimo olbrzymich strat. Własnymi nogami przeszedł z linii frontu w Brodach do Lwowa. Kiedy przybył do jednostki macierzystej Niemcy nie uwierzyli w jego historię i natychmiastowo zażądali rozstrzelania jego osoby za rzekomą dezercję, ale on wytłumaczył Niemcom, że nie jestem żadnym dezerterem i jego przełożony nakazał mu wycofanie. Udało mu się przeżyć. Następnie brał udział w reorganizacji pułku i trafił wczesną jesienią 1944 r. na Słowację gdzie walczył z partyzancką komunistyczną. Zakończył szlak bojowy w Austrii w 1945 r. gdzie trafił do niewoli brytyjskiej. Dodał również, że jego przyjaciel z ławki szkolnej (Ukrainiec), który również był żołnierzem trafił na front wschodni i zginął w bitwie o Brody, kiedy sowiecki pocisk trafił go prosto w głowę. Był on naocznym świadkiem tego wydarzenia. Po wojnie wrócił na Podkarpacie i tam poznał swoją przyszłą żonę, która zmarła po wielu latach na raka i z tego powodu jak stwierdził od dłuższego czasu jest samotnym człowiekiem. Weteran z Ukrainy nazywa się Maksym Lebiedienko. Zapytany przeze mnie o pełnoskalową inwazję Rosji na Ukrainę odpowiedział krótko: "Ja bym tego sukin**** [Władimira Putina] zabił własnymi rękami. Gdyby był na Ostfront [froncie wschodnim] to nie robiłby takich rzeczy!". 

Zdjęcie nr 1: Żołnierze Waffen-SS Galizien.

Zdjęcie nr 2: Niemiecka naszywka z insygniami Waffen-SS Galizien.

WAŻNA INFORMACJA: 

Dywizji Waffen-SS Galizien nigdy nie udowodniono udziału w zbrodniach wojennych pomimo stawianych jej zarzutów ze strony polskiego Instytutu Pamięci Narodowej (IPN), a taka to wersja wydarzeń została przyjęta przez historiografię polską (w tym książka Antoniego Szcześniaka pt. „Wojna polska z UPA. Droga do nikąd”). Brak jednoznacznych materiałów dowodowych świadczących o odpowiedzialności Dywizji SS-Galizien w zniszczeniu polskiej wioski na Ukrainie Huta Pieniacka z lutego 1944 roku stwierdziła specjalnie powołana w 1985 roku tzw. Komisja Deschênesa z Kanady.

PS: Wiem gdzie Pan Maksym Lebiedienko mieszka w Sanoku, ale nie podam nikomu adresu jego zamieszkania dla celów bezpieczeństwa. Mam nadzieję, że ten Pan jeszcze żyje.

Niemiecka naszywka z insygniami Waffen-SS Galizien

Straty Rosjan na wojnie na Ukrainie

Straty Sił Zbrojnych Rosji na stan 13.05.2024 roku według Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Ukrainy, 13.05.2024 r.

STRATY ROSJAN NA WOJNIE NA UKRAINIE. 13 maja 2024 roku. W ciągu 810 dni pełnoskalowej wojny na Ukrainie (w nomenklaturze rosyjskiej specjalnej operacji wojskowej) Siły Zbrojne Rosji straciły łącznie 484 030 żołnierzy rosyjskich. W ciągu ostatnich 24 godzin Siły Zbrojne Rosji straciły 1740 żołnierzy rosyjskich, 31 czołgów, 42 transportery opancerzone, 15 systemów artyleryjskich, 4 systemy rakietowe (wieloprowadnicowe wyrzutnie rakiet), 26 bezzałogowych statków powietrznych (w tym Shahed-136 czyli dron bojowy produkcji irańskiej) i 3 pociski manewrujące.

Źródło: Defence of Ukraine / Twitter.